جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای نرخ پیشروی
محمد خوران، حبیب الله صفری، محمد رضا دشت بیاض،
دوره ۱۶، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
انتخاب جنس و اندازه ابزار و همچنین تعیین پارامترهای ماشینکاری همواره یکی از چالش‌های پیش رو در عملیات ماشینکاری به ویژه در ماشینکاری سرعت بالا می‌باشد. در این تحقیق تاثیر یکی از پارامترهای مهم ماشینکاری یعنی نرخ پیشروی و اندازه ابزار بر طول عمر آن، در ماشینکاری آلیاژ تیتانیوم (Ti-۶Al-۴V) با سرعت بالا مورد مطالعه قرار گرفته است. سرعت ماشینکاری با مقدار ثابت ۲۰۰m/min، نرخ پیشروی مقادیرmm/tooth ۰,۰۳، ۰.۰۶ و عمق بار محوری و شعاعی به ترتیب۵ mm و ۱.۵ mm به عنوان پارامترهای ماشینکاری در نظر گرفته شده است. ابزارهای برش از جنس کاربید تنگستن با پوشش دو لایه TiALN+TIN در دو اندازه متفاوت در عملیات ماشینکاری به کار گرفته شد. در حین عملیات ماشینکاری آستانه فرسایش(VB) ابزارها کنترل و توسط میکروسکوپ، اندازه‌گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد هنگامی که عملیات ماشینکاری با ابزار اندازه کوچکتر انجام گرفت، در هر دو نرخ پیشروی انتخابی علاوه بر سایش تدریجی، کندگی‌هایی نیز در نوک ابزار مشاهده گردید. همچنین حین استفاده از ابزار با اندازه کوچکتر افزایش نرخ پیشروی تاثیر بیشتری برکاهش طول عمر ابزار نسبت به ماشینکاری سرعت بالا با ابزار اندازه بزرگتر دارد. کاهش نرخ پیشروی به میزان ۵۰ درصد باعث افزایش ۲۰۰ درصدی طول عمر ابزار با اندازه کوچکتر گردید.
بهبود حیدری، محمد مهدی ابوترابی، حمیدرضا کریمی زارچی،
دوره ۱۷، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
ماشینکاری فولادهای سخت ویژگی‌ها و مشکلات خاص خود را دارد. با توجه به پیشرفت‌های اخیر در بکارگیری ابزارهای برشی جدید، امکان براده‌‌برداری از فولادهای سخت شده بوسیله فرآیندهایی چون تراشکاری و فرزکاری بوجود آمده است و امکان جایگزین کردن تراشکاری سخت به‌جای برخی از فرآیندهای سنگ‌زنی وجود دارد. به عملیات تراشکاری روی قطعه‌کارهایی با سختی بالای ۴۵ راکول‌سی، سختتراشی گفته می‌شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر سختی قطعه‌کار و پارامترهای سرعت برشی و نرخ پیشروی بر زبری سطح در عملیات سختتراشی فولاد ابزار سردکار X۲۱۰Cr۱۲ یا SPK در حالت خشک است. بدین منظور، قطعه‌کارهایی از جنس فولاد X۲۱۰Cr۱۲تحت عملیات حرارتی متفاوت قرار گرفت تا در محدوده سختتراشی قرار گیرد. سپس این قطعه‌کارها با استفاده از ابزار برشی سی‌بی‌ان با پارامترهای برشی متفاوت ماشینکاری و از لحاظ زبری سطح مقایسه شد. طراحی آزمایش‌ها بصورت کامل بوده و در مجموع، ۳۶ آزمایش انجام شده است. طبق نتایج بدست آمده از آزمایش‌های تجربی و آنالیز واریانس، نرخ پیشروی۹۰,۴% و سختی قطعه‌کار ۸.۳% بر زبری سطح تأثیر داشته است. میزان اثر سرعت برشی بر زبری سطح قطعه‌کار بسیار ناچیز است. افزایش نرخ پیشروی باعث افزایش زبری سطح شده است. با افزایش سختی قطعه‌کار تا ۵۰ راکول‌سی، زبری سطح قطعه‌کار کاهش و با افزایش سختی از ۵۰ تا ۶۵ راکول‌سی، زبری سطح افزایش یافته است.
حمیدرضا حسین‌پور، پیام سرائیان، احسان شکوری،
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
با توجه به ویژگی‌های خاص کامپوزیت چوب پلاست و استقبال روز افزون از این محصول به واسطه سازگاری آن با محیط زیست، دست‌یابی به کیفیت سطح مناسب طی انجام فرآیندهای مختلف ماشینکاری روی این دسته از مواد، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش پس از انجام عملیات تراشکاری با ابزار خودچرخان روی نمونه‌ها با تغییر پارامترهای سرعت اسپیندل، نرخ پیشروی و عمق برش، به اندازه‌گیری و مقایسه زبری سطوح تراشکاری شده، بررسی سلامت سطوح توسط میکروسکوپ و همچنین تحلیل عددی فرآیند پرداخته شده است. در نتایج مشاهده شد که طی تراشکاری با ابزار خودچرخان به ازای عمق برش ۱میلی‌متر و نرخ پیشروی ۰/۲۲میلی‌متر بر دور، با افزایش سرعت اسپیندل از ۵۰۰ به ۷۱۰دور بر دقیقه، کیفیت سطح در حدود ۱۷% بهتر شد که این مقدار در مقایسه با تراشکاری معمولی نیز در حدود ۳۷% بهبود یافته است. همچنین به علت افزایش نیروهای ماشینکاری، با افزایش نرخ پیشروی از ۰/۲۲ به ۰/۴۴میلی‌متر بر دور، کیفیت سطح در حدود ۲۱% کاهش یافته است. مقایسه مقادیر به دست آمده برای زبری سطح نشان داد که بعد از نرخ پیشروی سرعت اسپیندل بیشترین تاثیر را بر کیفیت و سلامت سطوح تراشکاری شده داشته است. همچنین مقایسه زبری سطوح اندازه‌گیری شده طی روش المان محدود و روش تجربی نیز نشان‌دهنده دقت و سازگاری مناسب این دو روش با یکدیگر بوده است.
احمد همایونی، حامد فرجی، علی فراهانی، نیما رحمانی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
در این مقاله، اثرات تغییر چهار پارامتر مختلف ورودی مانند سرعت برشی، نرخ پیشروی، نیروی پیشروی در راستای Z و نیرو در راستای Y بر خروجی سایش ابزار در فرآیند ماشینکاری کامپوزیت زمینه فلزی آلومینیومی بررسی شده است. به منظور بررسی عددی میزان تاثیر هر پارامتر بر خروجی فرآیند ماشینکاری کامپوزیت مورد نظر از فرآیند تحلیل حساسیت ای-فست استفاده شده است. روش ای-فست دارای سرعت بالایی در آنالیز کمی و کیفی داده‌ها می‌باشد. پس از انجام تحلیل حساسیت مشاهده شد که با افزایش نیروی پیشروی در راستای X میزان سایش ابزار با شیب زیادی افزایش خواهد یافت. همچنین مشاهده شد که این پارامتر (نیروی پیشروی در راستای X) با میزان ۸۸ درصد، بیشترین تاثیر بر میزان سایش ابزار را نسبت به دیگر پارامترهای ورودی دارد. پارامترهای نرخ پیشروی، نیروی پیشروی در راستای Z و سرعت برشی به ترتیب با سهم‌های ناچیز ۸درصد، ۳ درصد و ۱ درصد بر سایش ابزار موثر می‌باشند
