---

همراه با رشد تکنولوژی نازل‌های اسپرینکلر و سیستم‌های مه‌آب بیش از پیش در اطفاء حریق مورد استفاده قرار می‌گیرند. روش‌های محاسباتی برای بررسی تأثیر اثر تهویه و پارامتر‌های نازل همچنین بهینه‌سازی آن‌ها در سیستم مه‌آب بسیار کارایی دارند. در این پژوهش، کد متن‌‌باز شبیه‌ساز دینامیک آتش (FDS) برای بررسی عددی تأثیر پارامترهای نازل بر خفگی و اطفاء حریق استفاده شده است. محدوده اندازه قطرات طبق استاندارد NPFA ۷۵۰ محاسبه‌ شده است. مکانیزم‌های اطفاء حریق در سیستم مه‌آب و تأثیر آن‌ها بر زمان اطفاء حریق همچنین تأثیر پارامترهای اندازه ذرات، دبی آب و زاویه مخروطی پاشش نازل بررسی شده است. محاسبات نشان می‌دهد در نازل مخروط حفره‌ای، اندازه قطرات کوچک‌تر ‌از ۱۲۱ میکرومتر و بزرگ‌تر از ۶۰۰ میکرومتر برای اطفاء حریق مناسب هستند. با استفاده از یک نازل توپر و یک‌پنجم دبی در مقایسه با حالت قبل، زمان اطفاء حریق از ۲۶ به ۷,۴ ثانیه کاهش یافته است. زاویه پاشش در قطرات ریز اثر چندانی بر زمان اطفاء حریق ندارد اما در قطرات درشت با کم کردن زاویه پاشش می‌توان به جواب مطلوب رسید. از این رو با شناخت پارامتر‌های نازل و اثر هر یک از آن‌ها بر زمان خاموشی حریق می‌توان به طراحی بهینه رسید.

---

موضوع ایمنی در مقابل آتش در تونل‌ها امری بسیار حیاتی است چراکه بسته بودن محیط تونل‌ عواقب ناشی از تصادفات و سوانح را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. بنابراین لازم است که هنگام بروز آتش‌سوزی با انجام اقدامات مناسب توسعه آتش‌سوزی و گسترش دود در تونل کنترل گردد. سیستم‌ تهویه به‌منظور کنترل دود و سیستم اطفاء برای جلوگیری از رشد و توسعه آتش در تونل استفاده می‌شود. در این تحقیق با استفاده از کد متن‌باز شبیه‌ساز دینامیک آتش (FDS)، آتش‌سوزی داخل تونل همراه با عملکرد سیستم‌های تهویه و اطفاء شبیه‌سازی شده است. نتایج نشان می‌دهد که افزایش نرخ جریان آب باعث افزایش ظرفیت خنک‌سازی سیستم اطفاء می‌شود، همچنین با افزایش نرخ جریان آب از ۳۲۰ به ۱۲۸۰ لیتر بر دقیقه تضعیف شار تشعشعی رسیده به پایین‌دست آتش از ۴۰% به بیش از ۷۵% افزایش می‌یابد. با فعال‌سازی سیستم اطفاء با قطر میانگین ۱۰۰ و ۱۰۰۰ میکرومتر، اختلاف دما با محیط به ترتیب حدود ۷۰% و ۳۴% کاهش می‌یابد. در مورد ناحیه پایین‌دست با کاهش اندازه قطر قطره از ۱۰۰۰ تا ۱۰۰ میکرومتر تضعیف تشعشعی از ۵۸% تا ۹۳% افزایش می‌یابد. جریان هوا منجر به انتقال قطرات به پایین‌دست آتش می‌شود و افزایش نرخ جریان هوا باعث کاهش تضعیف تشعشعی این سیستم در مورد ناحیه بالادست آتش می‌گردد. موقعیت آبپاش‌های فعال‌شده نسبت به منبع آتش نیز بر توانایی خنک‌سازی و تضعیف تشعشعی سیستم اثر می‌گذارد. سیستم اطفاء با کاهش دمای دود، سیستم تهویه را قادر می‌سازد تا با سرعتی کمتر از سرعت تهویه بحرانی از تشکیل لایه برگشتی دود جلوگیری کند.