جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای هیدرازین
دوره ۱۴، شماره ۶۴ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
در پژوهش حاضر اثر حلالهای مختلف (آب، استون، اتانول و هگزان) بر راندمان استخراج، محتوای فنلی کل و فعالیت ضداکسایشی عصاره غلاف نخود فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. بالاترین راندمان استخراج به ترتیب مربوط به عصاره استحصال شده با حلال آب (۹۴/۰±۵۷/۱۶ درصد)، اتانول (۴۳/۰±۰۲/۳ درصد)، هگزان (۰۲/۰±۰۷/۱ درصد) و استون (۰۱/۰±۹۸/۰ درصد) بود. محتوای فنلی کل به روش فولین-سیوکالتیو تعیین شد و نتایج نشان داد که بیشترین میزان ترکیبات فنلی کل به ترتیب مربوط به عصاره استخراج شده با اتانول (۱۹/۰±۱۲/۱۲ میلی گرم معادل گالیک اسید بر گرم وزن نمونه خشک)، استون (۱۲/۰±۰۳/۱۰ میلی گرم معادل گالیک اسید بر وزن نمونه خشک)، آب (۰۵/۰±۶۱/۱ میلی گرم معادل گالیک اسید بر وزن نمونه خشک) و هگزان (۰۵/۰±۷۲/۰ میلی گرم معادل گالیک اسید بر وزن نمونه خشک) میباشد. فعالیت ضداکسایشی به دو روش دیفنیل پیکریل هیدرازین (DPPH) و هیدروژن پراکسید(H۲O۲) اندازه گیری شد. بیشترین میزان فعالیت ضداکسایشی اندازه گیری شده به روش دیفنیل پیکریل هیدرازین به ترتیب مربوط به عصاره اتانولی(۱۵/۰±۹۶/۸۱ درصد)، استونی (۳۳/۱±۹۴/۶۵ درصد)، آبی (۱۷/۰±۰۴/۴۸ درصد) و هگزانی (۱۹/۰±۵۴/۴۱) بود. در روش هیدروژن پراکسید نیز بالاترین فعالیت ضد اکسایشی به ترتیب برای عصارههای اتانولی (۱۲/۰±۶۵/۷ درصد)، استونی (۱۳/۰±۳۳/۳ درصد)، آبی (۰۷/۰±۴۱/۱ درصد) و هگزانی (۳۵/۰±۹۴/۱ درصد) مشاهده شد. در نهایت می توان نتیجه گرفت عصاره اتانولی نسبت به سایر عصارهها محتوای فنلی کل و فعالیت ضداکسایشی بالاتری داشت.
حسن ناصح، علی عالیپور،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
هدف از ارائه مقاله، روش بهینه طراحی سیستمی سامانه مدیریت پیشرانه یا PMD مخزن حامل سوخت هیدرازین برای استفاده در شرایط بیوزنی میباشد. برای این منظور، از روشهای عددی برای تحلیل مخزن و رفتار سوخت درون مخزن به همراه PMD برای بهینهسازی پارامترهای طراحی سامانه استفاده شده است. بدینصورت که، برای بررسی رفتار سوخت، سامانه مدیریت پیشرانه با استفاده از روش حجم سیال (VOF) در نرم افزار انسیس ویرایش ۱۷ مدلسازی نهایی، مشبندی و تحلیل شده است. همچنین مدلسازی اولیه مخزن و سامانه پیشرانه در نرم افزار سالیدورک ویرایش ۲۰۱۶ صورت پذیرفته است. شبیهسازیهای عددی به منظور بررسی عملکرد PMD و اثبات پدیده مویینگی برای سوخترسانی پایدار در شرایط بیوزنی انجام شده است. متغیرهای طراحی در بهینهسازی طراحی مخزن و PMD به ترتیب ۱- کمینه نمودن نسبت وزن به ضریب اطمینان، ۲- مشخصات ابعادی مخزن و PMD (ارتفاع، قطر، ابعاد طول و عرض). پارامترهای بهینهسازی PMD با هدف دستیابی به بیشترین مقادیر دبی جرمی و نرخ حجمی جریان صورت میپذیرد. به عبارت دیگر، هدف دستیابی به بیشترین مقادیر سوخت به PMD میباشد که در پایان زمان شبیهسازی توسط نمودار نرخ جریان قابل اکتساب است. نتایج تحلیل عددی بدست آمده عبارتنداز: پارامترهای سیستمی بهینه مربوط به مشخصات مخزن و سامانه مدیریت پیشرانه (دستیابی به کمینه وزن و بیشینه ضریب اطمینان و همچنین بیشینه دبی خروجی از سامانه مدیریت پیشرانه). صحهگذاری نتایج با مقایسه پارامترهای سیستمی بهینه بدست آمده از نمونههای موجود با ابعاد مش متفاوت صورت میپذیرد.
حسن ناصح، علی عالیپور،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از ارائه مقاله، روش طراحی سیستمی سامانه مدیریت پیشرانه یا PMD مخزن حامل سوخت هیدرازین برای استفاده در شرایط جاذبه ناچیز (صفر) میباشد. برای این منظور، روندنمای طراحی سیستمی پیشنهادی برای طراحی سامانه مدیریت پیشرانه، دارای سه مرحله اصلی میباشد که عبارتنداز : مرحله اول، طراحی و مدلسازی مخزن؛ مرحله دوم، طراحی و مدلسازی سامانه مدیریت پیشرانه و شبیهسازی و مرحله سوم، تحلیل رفتار سوخت درون مخزن. در این روندنما با توجه به ورودیهای ماموریتی مربوط به سامانه، طراحی مخزن، سامانه مدیریت پیشرانه و تحلیل رفتار سوخت درون مخزن به صورت جامع پرداخته شدهاست به گونهای که در هر گام در صورتیکه نتایج تایید نشود، با تغییر پارامترهای مرتبط، شرایط مطلوب احراز می شود. مدلسازی اولیه مخزن و سامانه مدیریت پیشرانه در نرم افزار سالیدورک صورت پذیرفتهاست. شبیه-سازیهای عددی به منظور بررسی عملکرد PMD و اثبات پدیده مویینگی برای سوخترسانی پایدار در شرایط بیوزنی انجام شدهاست. از روشهای عددی برای تحلیل مخزن و رفتار سوخت درون مخزن به همراه PMD برای بهینهسازی پارامترهای طراحی سامانه استفاده شدهاست. بدینصورت که، برای بررسی رفتار سوخت، سامانه مدیریت پیشرانه با استفاده از روش حجم سیال (VOF) در نرم افزار انسیس مدلسازی، شبکهبندی و تحلیل شدهاست. پارامترهای بهینهسازی PMD با هدف دستیابی به بیشترین مقادیر دبی جرمی و نرخ حجمی جریان صورت میپذیرد. به عبارت دیگر، هدف دستیابی به بیشترین مقادیر سوخت ورودی به PMD میباشد. در نهایت، صحهگذاری نتایج (عملکرد سامانه مدیریت پیشرانه) با مقایسه با نتایج تجربی و نمونه موجود موجود صورت پذیرفتهاست.