جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای پرشدگی قالب
مجید الیاسی، فرزاد احمدی، مرتضی حسین زاده،
دوره ۱۵، شماره ۱۲ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده
فرآیند شکل‌دهی لاستیکی، یک روش عملی و کم هزینه برای تولید صفحات دوقطبی فلزی با کانال‌های جریان چند آرایه پیچیده می‌باشد. در این پژوهش، به بررسی اثر روانکار بر میزان پرشدگی کانال‌های صفحات دوقطبی فلزی از جنس فولاد زنگ نزن ۳۱۶ و با ضخامت ۰,۱ میلی‌متر که با استفاده از فرایند شکل‌دهی لاستیکی شکل داده شده است، می‌پردازد. بدین منظور از یک لاستیک پلی اورتان با عدد سختی شور ۸۵A و ضخامت ۲۵ میلی‌متر و سه حالت روانکاری خشک، روغن SAE۱۰ و نایلون پلی پروپیلن استفاده شده است. در ابتدا پروفیل پرشدگی و توزیع ضخامت صفحات شکل‌گرفته برای دو قالب محدب و مقعر در حالت بدون استفاده از روانکار بررسی شد. در ادامه به منظور افزایش بیشتر در عمق پرشدگی و رسیدن به توزیع ضخامت یکنواخت‌تر، تاثیر روانکار بررسی گردید. نتایج نشان داد که در فرآیند شکل‌دهی لاستیکی، به منظور افزایش بیشتر در عمق پرشدگی و توزیع ضخامت یکنواخت‌تر در کانال‌های صفحات تولیدی می‌توان از روانکار استفاده کرد. همچنین در بین روانکارهای موجود، نایلون پلی پروپیلن به منظور مقاومت کششی بالا و ضخامت کم، بهترین گزینه برای تولید صفحات دوقطبی می‌باشد.
وحید مدانلو، احمد مشایخی، بهنام آخوندی،
دوره ۲۳، شماره ۹ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
صفحات دوقطبی فلزی در پیلهای سوختی پلیمری، علاوه بر سبک بودن باید در محیط مرطوب و اسیدی کار کنند. تیتانیوم به دلیل چگالی کم و مقاومت به خوردگی عالی، یک گزینه مناسب برای ساخت صفحات دوقطبی است. در این مقاله، ساخت صفحات دوقطبی از جنس تیتانیوم خالص تجاری باضخامت اولیه ۱/۰ میلی‌متر با استفاده از فرآیند مهرزنی بررسی‌شده است. از یک قالب چهار کاناله با الگوی شیاری موازی مستقیم در آزمایشهای تجربی استفاده‌شده است. به‌منظور تخمین شکلپذیری میکروکانال‌های صفحات دوقطبی، از روش سطح پاسخ، الگوریتم ژنتیک و سیستم استنباط فازی عصبی تطبیقی استفاده شد. لقی قالب، سرعت مهرزنی و ضریب اصطکاک بین ورق و قالب به‌عنوان متغیرهای ورودی و میزان پرشدگی قالب به‌عنوان خروجی در نظر گرفته شدند. آزمایشهای طراحی‌شده با استفاده از روش سطح پاسخ، به‌منظور آموزش روشهای فرا ابتکاری استفاده شدند. نتایج نشان داد که مدل رگرسیون حاصل از روش سطح پاسخ با دقت قابلقبولی میزان پرشدگی قالب را پیشبینی میکند. همچنین، ضرایب معادله حاصل از رگرسیون با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهبودیافته و میزان خطای آن در حدود ۵۳% کاهش یافت. در پایان نیز از یک سیستم استنباط فازی عصبی تطبیقی برای پیشبینی میزان پرشدگی قالب استفاده شد. نتایج نشان داد که سیستم پیشنهادی بسیار مؤثر بوده و با دقت بسیار بالایی بیشینه میزان پرشدگی را تقریب میزند.
