---

پدیده کانال با دیواره موج‌دار متحرک به طور گسترده در اندام‌های بایولوژیکی نظیر سیستم‌های گوارشی، دفع ادرار و صفرا مشاهده می‌شود. همچنین امروزه پمپ‌های انگشتی، غلتکی و پمپ‌های مدیریت زباله در صنعت هسته‌ای نیز بر‌اساس قوانین دیواره‌های موج‌دار متحرک کار می‌کنند. لذا در این مقاله جریان هیدرودینامیک مغناطیسی نانوسیال در یک کانال منحنی در محیط متخلخل با دیواره موج‌دار متحرک به همراه چشمه حرارتی مورد بررسی قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، جریان تراکم ناپذیر می‌باشد و معادلات حاکم برای جریان، انتقال حرارت و انتقال جرم با استفاده از فرض طول موج بلند به‌دست آمده‌اند. برای حل عددی معادلات، از روش تقریب تفاضل مرکزی و روش ضمنی جعبه‌ای کلر استفاده شده است. انتقال حرارت به دلیل وجود میدان مغناطیسی کاهش پیدا می کند. همچنین افزایش قدرت چشمه حرارتی و عدد دارسی موجب کاهش انتقال حرارت می‌گردد. افزایش تخلخل در محیط، سبب افزایش انتقال حرارت می‌گردد. افزایش قدرت چشمه حرارتی همراه با کاهش سرعت در خط مرکزی کانال در حالت موج‌دار می‌باشد. در این مقاله با استفاده از نتایج به‌دست آمده از حل عددی، اثر کمیت‌های چشمه حرارتی، عدد دارسی و همچنین تخلخل روی سرعت سیال، دما، تابع نیروی مغناطیسی، افزایش فشار در واحد طول موج ،عدد ناسلت و همچنین پدیده به دام افتادگی جریان مورد بررسی قرار گرفته است.

---

در این پژوهش، بررسی عددی اثر چشمه های حرارتی مغناطیسی (باقیمانده و پسماند) که در گرمادرمانی می توانند مفید باشند و اثر آن ها بر بافت سرطانی بررسی شده است. معادلات حاکم پیوستگی، مومنتوم، غلظت، انرژی و معادله تخریب بافت آرنیوس به صورت کوپل شده در نرم افزار عددی کامسول تعریف، حل و مورد بررسی واقع شده اند. برای جریان خون درون مویرگ سرطانی از لزجت غیرنیوتنی و وابسته به دما استفاده شده است. مدل هندسی به صورت سه بعدی شامل مویرگ و بافت سرطانی شبیه سازی شده است. خواص ترموفیزیکی خون و بافت نیز وابسته به دما تعریف شده اند. نتایج حاکی از آن بود که که چشمه حرارتی باقیمانده نقش اصلی در افزایش دمای خون و بافت را دارد و می توان از اثر گرمای پسماند چشم پوشی کرد. چشمه حرارتی باقیمانده با اندازه ذرات رابطه عکس دارد و در ابعاد بالای ۱۰۰ نانومتر بی اثر می شود ولی چشمه حرارتی پسماند با اندازه نانوذرات مغناطیسی رابطه مستقیم دارد و برای ذرات با اندازه ۱۵۰ نانومتری، ۱ درجه افزایش دما را برای بافت در پی خواهد داشت. افزایش دما خون برای نانوذرات مغناطیسی با اندازه ۲۵ نامتری با چشمه حرارتی باقیمانده بیشترین تخریب را در بافت سرطانی به وجود می‌آورند. همچنین ویسکوزیته خون با غلظت نانوذرات مغناطیسی در دیواره مویرگ و دمای خون رابطه عکس دارد.