جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای کامپوزیت‌های پلیمری
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
موضوع زلزله و آثار ویران‌گر آن، همواره به‌عنوان چالشی بزرگ پیشِ روی جوامع انسانی قرار داشته است. دانشمندان و متخصصانِ عرصه ساخت‌وساز، از سال‌ها پیش، با جهدی جدی در جهت یافتن راه‌حل‌هایی برای کاستن از صدمات وارد بر بناها در اثر لرزش زمین، و کاهش تلفات و خسارات ناشی از آن، تلاش کرده‌اند. در ایران، که بر روی یکی از کمربندهای فعال زلزله‌‌ی دنیا قرار گرفته، و زمین‌لرزه‌های مخربی را تجربه نموده است، معضل مذکور، منتهای اهمیت را دارد. ساختمانی ضدزلزله، تا حد زیادی در فروکاستنِ تلفاتِ جانیِ ناشی از زمین‌لرزه و خساراتِ معیشتی و لطماتِ اجتماعیِ آن، مؤثر و تواناست. مقاوم‌سازی لرزه‌ای ساختمان‌های موجود، از مسائل مبتلابِهِ کشور است. یکی از پیش‌نهادهای مطلوب در راستای بهبود عمل‌کرد لرزه‌ای بناهای حاضر، کاربست کامپوزیت‌هاست. این ساخت‌مایه‌ها، می‌توانند جهت افزایش مقاومت درون‌صفحه‌ای و برون‌صفحه‌ایِ عناصر سازه‌ای، به‌عنوان راه‌کاری کارامد، مورد بهره‌برداری قرار گیرند. به‌علاوه، با استفاده از این مصالح، وزن افزوده بر سازه‌ی اولیه، به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته، و این امر، گامی مؤثر جهت بهینه‌سازیِ روش‌های ترمیم و تقویت ساختمان‌های موجود خواهد بود. این نوشتار، در پیِ آن است تا با معرفی ساخت‌مایه‌ای نوین، و بررسی توانش‌هایش، بینشی کمینه را در راستای بهسازی لرزه‌ای ساختمان‌های ضعیف موجود، در اختیارِ متخصصانِ گستره‌ی ساختمان‌سازی نهد، تا گامی در جهت کاهش ویرانی‌های ناشی از زلزله، و در نتیجه، فراهم آوردن شرایط اطمینان‌بخش‌تری برای نسل‌های آینده در کشور، برداشته باشد.
نعیم اکبری شاه خسروی، علی قلی‌زاده، رضا محمدی، میلاد سعیدی فر، مهدی احمدی نجف آبادی،
دوره ۱۶، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
کامپوزیت‌های پلیمری تقویت شده با الیاف، علی‌رغم داشتن خواص مکانیکی مطلوب همچون نسبت استحکام به وزن و سفتی بالا، مستعد ایجاد انواع خرابی‌ها هستند. در این پژوهش، با استفاده از روش‌های نشرآوایی و المان محدود، مکانیزم‌های مختلف خرابی در نمونه‌های سوراخ‌دار شیشه/ اپوکسی تحت بارگذاری کششی بررسی می‌شوند. خرابی‌های مورد بررسی در این پژوهش عبارتند از: ترک خوردگی ماتریس، جدایش الیاف از ماتریس و شکست الیاف. بدین منظور ابتدا نمونه‌های سوراخ‌دار استاندارد شیشه/اپوکسی با دو نوع لایه چینی [۰]۵S و [۹۰]۵S تحت بارگذاری کششی قرار گرفتند. سپس با استفاده از روش نشرآوایی و روش المان محدود مکانیزم‌های خرابی در نمونه‌ها شناسایی شده و درصد هر مکانیزم خرابی به صورت کمی تعیین می‌شود. در روش نشرآوایی از تبدیل موجک برای تعیین درصد مکانیزم های خرابی استفاده شده است. سپس از روش المان محدود به منظور صحت‌سنجی نتایج تبدیل موجک استفاده می‌شود. در شبیه‌سازی المان محدود از معیار خرابی هشین برای تعیین مقدار کمی مکانیزم‌های خرابی استفاده شد. با توجه به تطابق قابل قبول نتایج روش نشرآوایی و روش المان محدود، می‌توان از روش نشرآوایی به منظور تعیین خرابی‌ها در سازه‌های کامپوزیتی و تخمین عمر باقی‌مانده سازه‌ها استفاده نمود.
مجتبی نبی پور، امیر حسین بهروش، بهنام آخوندی،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
در این مقاله به بررسی اثر متغیر‌های چاپ بر استحکام کششی قطعات کامپوزیتی پلیمری- فلزی ساخته شده با چاپگر سه بعدی FDM پرداخته شده است. در سال‌های اخیر استفاده از چاپگرهای سه بعدی در صنایع گوناگون روزافزون بوده و فرآیند FDM یکی از متداول‌ترین روش‌های تولید قطعه در این حوزه می‌باشد. با اینکه پژوهش‌های گسترده ای در این بخش انجام شده ولی در زمینه توسعه مواد اولیه و استفاده از آن‌ها در فرآیند FDM پژوهش‌های محدودی صورت گرفته است. در این تحقیق قطعات تولید شده از جنس کامپوزیت پلیمری-فلزی با درصد وزنی ثابت ۲۵% پودر فلز بوده و از پودر مس به عنوان جزء فلزی و از گرانول ABS به عنوان پلیمر استفاده شده است. رشته‌های کامپوزیتی در یک فرآیند جداگانه تولید شده و متغیر‌های بهینه آن گزارش شده است. چهار متغیر قطر نازل، ارتفاع لایه، الگوی پرشدن و دمای نازل در سه سطح برای بررسی انتخاب شد و جهت تعیین میزان اثر هر متغیر و یافتن سطوح بهینه برای هرکدام، از روش تاگوچی استفاده گریدید. شاخص اثر اصلی، نسبت سیگنال به نویز و تحلیل واریانس به منظور بررسی متغیر‌ها به کار گرفته شد و سطوح بهینه آن‌ها محاسبه گردید. در نهایت قطعه بهینه بر اساس تحلیل‌های روش تاگوچی ساخته شد و برای تایید آزمایش‌ها و نتایج مورد استفاده قرار گرفت.
