1- دانشگاه تبریز، تبریز
2- استاد دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه محقق اردبیلی و دانشگاه تبریز
چکیده: (3383 مشاهده)
در این تحقیق، عملکرد ترمواکونومیکی یک چرخه تبرید جذبی با استفاده از محلول آب - مایع یونی (1- اتیل، 3- متیل ایمیدازولیوم تری فلرو استیت) بررسی و با چرخه آب – لیتیوم برماید مقایسه شده است. برای این منظور، تحلیل ترمودینامیکی و ترمواکونومیکی جهت شبیهسازی سیستم بکار گرفته شده و تاثیر متغیرهای طراحی بر روی پارامترهای عملکردی مانند ضریب عملکرد، بازده اگزرژی، نسبت جریان جرمی محلول، سطح تبادل حرارت مبدلها و هزینه جریانها مطالعه شده است. خواص ترمودینامیکی هر دو مخلوط آب – مایع یونی و آب – لیتیوم برماید با استفاده از مدل غیر تصادفی دو مایع پیش بینی شده است. نتایج نشان داده است که سیستم دارای مایع یونی ضریب عملکرد و بازده اگزرژی پایینتری (0.66 و 10.15%) نسبت به سیستم آب - لیتیوم بروماید (0.78 و 12%) دارد. همچنین کمترین سطح کلی مبدلهای حرارتی و هزینه سالانه سیستم جذبی آب - مایع یونی (49 m2 و 4907 $/y) بیشتر از سیستم آب - لیتیوم بروماید (16 m2 و 3347 $/y) می باشد. با وجود عملکرد ضعیفتر سیستمهای دارای مایع یونی، مزایای استفاده از آنها مانند عدم کریستالیزاسیون، فشار بخار پایین و تمایل به خوردگی ناچیز، این مایعها را به گزینه مناسبی جهت جایگزینی در چرخه تبرید جذبی تبدیل کرده است.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
سازه های هوا فضا دریافت: 1396/11/19 | پذیرش: 1397/5/23 | انتشار: 1397/7/2