hassanpour H, Rezaei H, Sadeghi M H, rasti A, hadavi M M. Experimental study of surface roughness and burr width in micromilling of titanium alloy. Modares Mechanical Engineering 2015; 15 (1) :84-90
URL:
http://mme.modares.ac.ir/article-15-2289-fa.html
۱- دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
۲- استاد دانشگاه تربیت مدرس
۳- دانشیار، مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی مالکاشتر، تهران
چکیده: (۶۱۷۶ مشاهده)
میکروفرزکاری یکی از فرایندهای ساخت قطعات مینیاتوری است. به دلیل خواص منحصر به فرد آلیاژ Ti6Al4V، مانند مقاومت در برابر اکسیداسیون، خستگی، خوردگی و همچنین کاربرد آن در صنایع حساس، در این تحقیق به مطالعه زبری و عرض پلیسه تشکیل شده در فرآیند میکروفرزکاری این آلیاژ پرداخته میشود. پارامترهای ماشینکاری از جمله سرعت اسپیندل، نرخ پیشروی و عمق برش محوری به عنوان ورودیهای فرایند در نظر گرفته شدند. آزمایشها در حضور دو سیستم روانکاری تَر و نیمهخشک انجام گرفت. ابزار میکرو به کار رفته در آزمایشها نیز، فرز انگشتی کاربایدی سرتخت به قطر 5/0 میلیمتر با روکش TiAlN بود. به منظور طراحی و تحلیل نتایج، از روش تاگوچی استفاده گردید. نتایج نشان داد که سرعت برشی و نرخ پیشروی به ترتیب، موثرترین پارامترها روی زبری سطح و اندازه پلیسه در میکروفرزکاری آلیاژ تیتانیوم بودند و افزایش هر دوی آنها، موجب کاهش مقدار زبری و عرض پلیسه شد. همچنین روانکاری نیمهخشک عملکرد بهتری روی کیفیت سطح قطعات میکروفرزکاری داشته است و این تاثیر در سرعتهای برشی و عمقهای برش بالا برجستهتر بود. در نهایت بهترین شرایط کیفیت سطح در هنگام استفاده از سیستم روانکاری نیمه خشک و در شرایط سرعت اسپیندل 30000 دور بر دقیقه، پیشروی 8/0 میکرومتر بر لبه برنده و عمق برش 60 میکرومتر حاصل شد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
روشهای ساخت دریافت: 1393/6/20 | پذیرش: 1393/8/9 | انتشار: 1393/9/1