جستجو در:
دوره 19، شماره 7 - ( تیر 1398 )
جلد 19 شماره 7 صفحات 1653-1645 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safavi M, Nourazar S. Experimental, Numerical, and Analytical Study of a Droplet Impact on Parallel Fibers. Modares Mechanical Engineering 2019; 19 (7) :1645-1653
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-27652-fa.html
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-27652-fa.html
صفوی محمد، نورآذر سلمان. بررسی تجربی، عددی و تحلیلی برخورد قطرات بر فیبرهای موازی. مهندسی مکانیک مدرس. 1398; 19 (7) :1645-1653
محمد صفوی1 
، سلمان نورآذر* 2
، سلمان نورآذر* 2
1- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
2- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران ،icp@aut.ac.ir
2- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران ،
چکیده: (5639 مشاهده)
در این مطالعه ابتدا استاتیک قطرات و دینامیک برخورد قطرات سیال به فیبرهای موازی بررسی شده است. نتایج تجربی در حالت استاتیک نشان میدهند بیشترین حجم قطرهای که به فیبر متصل میماند حدود ۱.۸۵ تا ۱.۹برابر بیشینه حجم متصل به تکفیبر مشابه است. دینامیک برخورد قطرات با تغییر شعاع قطره برخوردکننده، شعاع فیبر و فاصله بین فیبرها مورد مطالعه قرار گرفته است. سرعت حد جذب قطره توسط فیبرها هم بهصورت تجربی و هم بهکمک مدلسازی عددی به روش حجم سیال به دست آمده است. نتایج مشاهدات تجربی و شبیهسازیعددی نشان میدهند که با افزایش شعاع قطره برخوردکننده و کاهش شعاع فیبر، سرعت حد جذب قطره کاهش مییابد. بیشینه سرعت جذب قطره در محدوده ۱.۵ تا ۱.۸برابر سرعت حد جذب تکفیبر است که در محدود فاصله محور فیبرها برابر ۰.۳۵ تا ۰.۵برابر قطر قطره برخوردکننده اتفاق میافتد. حل تحلیلی نیز مبتنی بر قضیه کار و انرژی برای سرعت حد جذب قطرات بر فیبرهای موازی ارایه شده است که دقت نسبتاً مناسبی در مقایسه با نتایج تجربی و عددی دارد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
دو فاز و چند فاز
دریافت: 1397/9/8 | پذیرش: 1397/10/17 | انتشار: 1398/4/10
دریافت: 1397/9/8 | پذیرش: 1397/10/17 | انتشار: 1398/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |