دوره ۱۵، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۴ )                   جلد ۱۵ شماره ۷ صفحات ۳۳۵-۳۲۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.10275940.1394.15.7.37.5

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Menbari S, Ashenai Ghasemi F, Ghasemi I. Comparison of mechanical properties of hybrid nanocomposites of PP/Talc/ Graphene with PP/ Graphene. Modares Mechanical Engineering 2015; 15 (7) :329-335
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-8082-fa.html
منبری سامان، آشنای قاسمی فرامرز، قاسمی اسماعیل. مقایسه خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌ هیبریدی پلی‌پروپیلن/تالک/گرافن و نانو کامپوزیت دوتایی پلی‌پروپیلن/گرافن. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۳۹۴; ۱۵ (۷) :۳۲۹-۳۳۵

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-۱۵-۸۰۸۲-fa.html

مقایسه خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌ هیبریدی پلی‌پروپیلن/تالک/گرافن و نانو کامپوزیت دوتایی پلی‌پروپیلن/گرافن
سامان منبری۱ ، فرامرز آشنای قاسمی* ۲، اسماعیل قاسمی۳
۱- دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
۲- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، خیابان شهید شعبانلو، لویزان، تهران صندوق پستی ۱۶۷۸۸۱۶۳.
۳- پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی
چکیده:   (۷۲۲۴ مشاهده)
در این مقاله خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌های هیبریدی پلی‌پروپیلن/تالک/گرافن بررسی و با خواص نانوکامپوزیت‌های پلی‌پروپیلن/گرافن مقایسه شده است. تمام نمونه‌ها با روش اختلاط مذاب و با استفاده از مخلوط‌کن داخلی تهیه شدند. به منظور افزایش چسبندگی بین پرکننده و ماتریس، از ملئیک انیدرید به عنوان عامل جفت استفاده شد. در نانوکامپوزیت‌های دوتایی پلی‌پروپیلن/گرافن، با افزودن گرافن تا 75/0 درصد وزنی، مدول و استحکام کششی و استحکام ضربه افزایش و در مقادیر بالاتر، مدول افزایش و استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. در مورد نانوکامپوزیت‌های هیبریدی پلی‌پروپیلن/تالک/گرافن، بعد از اضافه نمودن 15 % وزنی تالک به پلی‌پروپیلن، مدول الاستیک افزایش و استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. همچنین بعد از اضافه نمودن گرافن به کامپوزیت پلی‌پروپیلن/تالک، مدول و استحکام کششی و استحکام ضربه افزایش و در مقادیر بالاتر گرافن (75/0تا 5/1 درصد وزنی) استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. ریخت‌شناسی نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و رفتار بلورینگی با گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) مشخصه‌یابی شده است. تصاویر SEM نشان می‌دهند که چسبندگی خوبی بین تالک و زمینه پلی‌پروپیلن وجود ندارد، و در مقادیر بالای گرافن، صفحات آن به صورت توده در می‌آیند. نتایج DSC نیز نشان داد که تالک تاثیر قابل توجهی بر درجه بلورینگی ندارد، اما گرافن باعث کاهش آن می‌شود. در نهایت مشخص شد که نانوکامپوزیت‌های هیبریدی حاوی 15 درصد تالک و 5/1 درصد گرافن بالاترین مدول الاستیک، و نانوکامپوزیت‌های پلی‌پروپیلن/گرافن حاوی 75/0درصد وزنی گرافن، بالاترین استحکام کششی و ضربه را دارند.
واژه‌های کلیدی: گرافن، تالک، پلی‌پروپیلن، نانوکامپوزیت، استحکام
متن کامل [PDF 746 kb]   (۷۸۱۰ دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: مواد مرکب
دریافت: 1394/1/23 | پذیرش: 1394/3/9 | انتشار: 1394/3/19
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.