هیات علمی دانشگاه صنعتی ارومیه
چکیده: (۵۶۲۵ مشاهده)
در این مقاله قابلیت اطمینان سامانه موشکی با استفاده از روش حلقههای مارکوف پیوسته زمانی و منتکارلو، در دوره کامل عمر سامانه بر حسب قابلیت اطمینان زیرسامانههای آن، محاسبه و نتایج دو روش مقایسه شده است. دوره عمر سامانه موشکی شامل مراحل انبارداری، قبل از شلیک و عملیات میباشد. شرایط محیطی مختلف و تنشهای متفاوت وارد شده به سامانه موشکی در هر مرحله، به دلیل تنوع زیاد قطعات و مواد تشکیل دهنده آن، حالتها و مکانیزمهای خرابی جداگانهای را تحریک میکند، در نتیجه تابع توزیع خرابی در هر مرحله و برای هر زیرسامانه متفاوت خواهد بود. سامانه موشکی دارای چهار زیرسامانه اصلی، شامل هدایت و کنترل، قطعات و مجموعههای مکانیکی، موتور و سرجنگی میباشد که به صورت سری با هم متصل شدهاند و خرابی هر یک منجر به خرابی سامانه میشود. در این تحقیق از توابع توزیع نمایی، ویبال، لاگنرمال و گمپرتز برای مدلسازی توزیع خرابی هر یک از این زیرسامانهها در مراحل مختلف دوره عمر استفاده شده است. برخلاف اکثر کارهای انجام شده در این زمینه، نرخهای خرابی، متغیر با زمان میباشند. محاسبات قابلیت اطمینان با فرض تعمیرناپذیری سامانه انجام شدهاند. در نهایت برتری روش حلقههای مارکوف پیوسته زمانی در مقایسه با روش منتکارلو از لحاظ دقت و حجم محاسبات لازم، نمایش داده شده و پیشنهاداتی برای افزایش قابلیت اطمینان سامانه موشکی ارائه شده است.
دریافت: 1396/1/25 | پذیرش: 1396/3/11 | انتشار: 1396/4/8